Vendetta e Ümran merr skenën qendrore. Ümran, i ushqyer nga një dëshirë e pamëshirshme për hakmarrje, shfaqet si një figurë qendrore që e çon rrëfimin përpara. Makinacionet e saj për ta bërë jetën e Elifit të padurueshme bëhen një pikë qendrore, duke injektuar një ndjenjë urgjence dhe pezullimi në historinë. Motivet pas hakmarrjes së Ümran bëhen një mister bindës, duke e çuar komplotin përpara me çdo kthesë dhe kthesë.