Si përfundim, rishfaqja e Emres nga pragu i vdekjes shërben si një rrëfim i fuqishëm që kapërcen thjesht mbijetesën. Ai thellohet në ndërlikimet e emocioneve njerëzore dhe elasticitetit, duke lënë një gjurmë të pashlyeshme në strukturën e të kuptuarit tonë të jetës, vdekjes dhe shpirtit të paepur që na lidh të gjithëve.